خلاصه متن پنجم شاخص‌ها به عنوان ابزارهایی برای سنجش توسعه‌یافتگی کشورها عمل می‌کنند و با استفاده از معیارهای عینی، تصویر دقیقی از وضعیت هر کشور و تناسب آن با دیگر کشورها ارائه می‌دهند. بانک‌های اطلاعاتی جهانی به عنوان منابع اصلی تولید این شاخص‌ها، واقعیت‌های موجود را به کشورها نشان می‌دهند و هدفشان تحقیر کشورها نیست، بلکه ارائه‌ی تصویری واقعی از وضعیت آن‌هاست. تحلیل وضعیت علم و فناوری کشور بر اساس این شاخص‌ها می‌تواند به شناسایی نقاط قوت و ضعف در این حوزه کمک کند و چالش‌های اصلی را مشخص کند. مدل‌های مفهومی پیچیده‌ای برای ارزیابی رشد و توسعه وجود دارد که معمولاً به صورت سیستمیک عمل می‌کنند. در این مدل‌ها، علم، فناوری و نوآوری به عنوان یک سیستم اجتماعی-اقتصادی در نظر گرفته می‌شوند که ورودی‌ها (مانند بودجه تحقیقاتی و نیروی انسانی) به خروجی‌ها (مانند افزایش رفاه عمومی) تبدیل می‌شوند. به عنوان مثال، «شاخص نوآوری جهانی» که توسط سازمان جهانی مالکیت فکری منتشر می‌شود، وضعیت نوآوری کشورها را بر اساس کارایی نظام نوآوری ملی و نسبت خروجی‌ها به ورودی‌ها ارزیابی می‌کند. این ارزیابی بر پایه‌ی ۷ بنیان اصلی و ۸۱ شاخص زیرمجموعه آن انجام می‌شود.
