خلاصه فصل سوم مائو تسه‌تونگ، رهبر جمهوری خلق چین، با بنیان‌گذاری مائویسم، توجه ویژه‌ای به توده‌ها، به‌ویژه دهقانان و خرده‌کشاورزان داشت و بر مقابله با بورژوازی تأکید می‌کرد. در حوزه اقتصادی، او بر مبارزه با سرمایه‌داری و سیاست‌های اشتراکی تمرکز داشت و در حوزه اجتماعی نیز به کاهش فاصله طبقاتی و فرهنگ به عنوان عامل شکل‌دهنده به اقتصاد توجه می‌کرد. مائو به نظریه‌ها بیشتر از واقعیات اهمیت می‌داد و این رویکرد منجر به برنامه‌هایی مانند "جهش بزرگ به پیش" و "انقلاب فرهنگی" شد که تأثیرات گسترده‌ای بر جنبه‌های مختلف زندگی اجتماعی و اقتصادی داشتند. او فرهنگ را زیربنای اقتصاد می‌دانست و به همین دلیل چالش‌های اقتصادی را در فرهنگ جستجو می‌کرد. مائو به حقوق شهروندان و مشارکت عمومی اعتقادی نداشت و علم و فناوری را به عنوان موضوعی فرعی می‌نگریست که تحت تأثیر سیاست‌های فرهنگی و اقتصادی قرار داشت. این دیدگاه مائویسم را از دیگر خوانش‌های کمونیستی مانند لنینیسم و استالینیسم متمایز می‌کند.
