خلاصه از فصل یک هر سیاستی را میتوان نتیجهای از ترکیب واقعیتها و مطلوبیتها دانست. تصمیمگیریها و سیاستهای یک کشور تحت تأثیر دو دسته از عوامل قرار دارند: 1. جذابیت: این عامل به این مربوط میشود که چه چیزی مطلوب شناخته میشود. جذابیت میتواند ناشی از همراستایی با ارزشها و باورهای ما، دستیابی به اهداف مورد انتظار یا کسب منفعت و دستاوردهای ارزشمند باشد. هر سیاست به دنبال ایجاد مطلوبیت است و هر چه سیاست جمعیتر باشد، انتظار میرود که مطلوبیتهای جمعیتری نیز ایجاد کند. 2. امکانپذیری: این عامل به قابلیت عملیاتی تصمیمات اشاره دارد. ممکن است شما بخواهید برای مادرتان یک ویال لوکس هدیه دهید (جذابیت)، اما توان مالی شما (واقعیت) تعیینکننده این است که آیا این تصمیم عملی است یا خیر. امکانپذیری به توانمندیهای تصمیمگیرنده و شرایط بیرونی بستگی دارد. در نهایت، هر سیاست زمانی از عقلانیت مناسب برخوردار است که هم جذابیت بالایی داشته باشد و هم احتمال امکانپذیری آن زیاد باشد.